Güney kore
Türkiye-Güney Kore Serbest Ticaret Anlaşması Çerçevesindeki Ticarette Eşyanın Tercihli Menşeinin Tespiti Hakkında Yönetmelik (30.04.2013 t. 28633 s. R.G.)
İlgili olarak bakınız:
Risk Yönetimi, Tasfiye ve Döner Sermaye Genel Müdürlüğünün 19.07.2019 tarihli ve 45850739 sayılı yazısı (Güney Kore Serbest Ticaret Anlaşması kapsamında tescil edilen beyanname sırasında geçerli olmayan menşe beyanı (sonradan geçerli menşe belgesi verilse dahi) ilk beyan farklılığının para cezasına konu olacağı hk.)
Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğünün 01.08.2016 tarih ve 17688229 sayılı yazısı (Kore Gümrük İdaresince düzenlenen menşe şahadetnamelerindeki değişiklikler)
Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğünün Güney Kore Menşe Şahadetnamesi Kontrolünde Kullanılacak Web Adresi konulu yazısı (http://cert.korcham.net/search/index.aspx)
Menşe Beyanı Teyidi: http://cert.korcham.net/search/index.jsp
Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğünün 26.03.2015 tarih ve 6877623 sayılı yazısı (Menşe Şahadetnamesi Sonradan Kontrol İçin Veri tabanı hk.)
Gümrükler Genel Müdürlüğünün 24.03.2015 tarih ve 6816183 sayılı yazısı (Güney Kore Sonradan Kontrol Süreci Bilgilendirme hk.)
Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğünün 24.03.2015 tarih ve 6824876 sayılı yazısı (Güney Kore menşeli asetat kumaş ithalatlarında fark vergiler teminata alınarak sonradan kontrol yapılması hk.)
Ekonomi Bakanlığı İhracat Genel Müdürlüğünün 10.03.2015 tarihli ve 32293 sayılı yazısı (Güney Kore/Telafi Edici Vergi hk.)
AB ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğünün 2014/1 sayılı Genelgesi (A.TR Dolaşım Belgeleri ve menşe ispat belgelerine (EUR.1, EUR.MED, FORM A ve INF4) ilişkin yapılacak işlemler)
Gümrükler Genel Müdürlüğünün 09.01.2014 tarih ve 00500 sayılı tasarruflu yazısı (Güney Kore derogasyon kapsamında kota düşümü BİLGE sisteminde GKDER muafiyet kodu hk.)
AB ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğünün 13.05.2013 tarihli 4257 sayılı tasarruflu yazısı (Güney Kore STA kapsamında menşe derogasyonu ile kota takibinin BİLGE sistemince yapılacağı hk)
09.05.2013 tarihli 16934678 sayılı tasarruflu yazı (Güney Kore den ithal edilecek eşyaya tercihli rejim uygulanabilmesi amacıyla ibraz edilecek menşe beyanı hk.)
AB ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğünün 13.05.2013 tarihli 4257 sayılı tasarruflu yazısı (Güney Kore STA kapsamında menşe derogasyonu ile kota takibinin BİLGE sistemince yapılacağı hk)
AB ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğünün 08.05.2013 tarihli 4101 sayılı tasarruflu yazısı (Güney Koreden ithal edilecek eşyaya tercihli rejim uygulanabilmesi amacıyla ibraz edilecek menşe beyanı hk.)
İthalat Rejimi Kararına Ek Karar – 2013/4635 (Güney Kore den yapılacak ithalatlarda geçerli vergi oranları 01.05.2013 tarihinden itibaren yürürlüğe giriyor.)
Gümrük ve Ticaret Bakanlığından:
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı; Türkiye Cumhuriyeti ile Kore Cumhuriyeti arasında imzalanan Serbest Ticaret Anlaşmasına ek, iki taraflı menşe kümülasyonu esasına dayanan Menşe Kuralları ve Menşe İşlemlerine İlişkin Protokol’ün uygulanmasına ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, Türkiye Cumhuriyeti ile Kore Cumhuriyeti arasında imzalanan Serbest Ticaret Anlaşmasına ek “Menşe Kuralları ve Menşe İşlemlerine İlişkin Protokol”ün uygulanmasına ilişkin usul ve esasları kapsar.
Dayanak
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 3/6/2011 tarihli ve 640 sayılı Gümrük ve Ticaret Bakanlığı’nın Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin 2 nci maddesi ile 1 inci maddede belirtilen Protokole dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte yer alan;
a) Anlaşma: Türkiye Cumhuriyeti ile Kore Cumhuriyeti arasında mevcut, 2 nci maddede belirtilen Serbest Ticaret Anlaşmasını,
b) Bakanlık: Gümrük ve Ticaret Bakanlığı’nı,
c) Eşya: Girdi, ürün veya malları,
ç) Fabrika çıkış fiyatı: Ürün için Taraf ülkelerden birinde nihai işçilik veya işlemin gerçekleştirilmesini üstlenen imalatçıya fabrika çıkışı itibariyle ödenen veya ödenebilir, kullanılan bütün girdi fiyatlarının dahil edilmiş olduğu, elde edilmiş ürünün ihracında geri ödenen veya ödenebilecek yurtiçi vergilerin tenziliyle bulunan fiyatı,
d) Fasıllar, pozisyonlar ve alt pozisyonlar: Armonize Sistemi (AS) oluşturan nomanklatürde kullanılan fasılları (iki haneli kodlar), pozisyonları (dört haneli kodlar) ve alt pozisyonları (altı haneli kodlar),
e) Girdi: Ürün imalatında kullanılan herhangi bir madde, hammadde, parça veya aksam ve benzerlerini,
f) Gümrük idareleri: Türkiye’de Gümrük ve Ticaret Bakanlığı’nı ve Kore’de “Strateji ve Maliye Bakanlığı” ile “Kore Gümrük Servisi”ni,
g) Gümrük kıymeti: Gümrük Kıymeti Anlaşması’na göre tespit edilen kıymeti,
ğ) İmalat: Yetiştirme, balıkçılık, büyütme, avcılık, montaj veya özel işlemler de dahil olmak üzere her türlü işçilik veya işleme tabi tutmayı,
h) Menşe beyanı: İhracatçı tarafından fatura, teslimat notu veya herhangi bir ticari belge üzerinde belirtilen, ilgili ürünlerin teşhislerini mümkün kılmayı yeterli ayrıntıda tanımlayan metni ek-3’te yer alan, usulüne uygun olarak yapılan beyanı,
ı) Menşe ispat belgesi: Menşe beyanını,
i) Menşeli olmayan girdilerin kıymeti: Kullanılan menşeli olmayan girdilerin ithalatı esnasındaki gümrük kıymeti veya bunun bilinmemesi veya tespit edilememesi halinde Taraf ülkelerden birinde girdiler için ödenen tespiti mümkün ilk fiyatı,
j) Menşeli girdilerin kıymeti: (i) bendindeki tanıma uygun olarak, gerekli değişiklikler yapılarak uygulanan, bu tür girdi kıymetini,
k) Sevkiyat: Ya bir ihracatçıdan bir alıcıya aynı anda gönderilen ya da ihracatçıdan alıcıya sevkinde tek bir sevk evrakı kapsamında yer alan veya böyle bir evrakın olmaması halinde tek bir fatura kapsamına giren ürünleri,
l) Sınıflandırılmış: Ürün veya girdilerin belirli bir fasıl, pozisyon ve alt pozisyon altında sınıflandırılmasını,
m) Taraf ülkeler: Türkiye Cumhuriyeti ve Kore Cumhuriyeti’ni,
n) Ülkeler: Karasuları da dahil olmak üzere ülkeleri,
o) Ürün: Bilahare başka bir imalat işleminde girdi olarak kullanılması söz konusu olsa bile imal edilmiş ürünü,
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Menşeli Ürün Kavramının Tanımı ve Koşulları
Menşeli ürünler
MADDE 5 – (1) Bu Yönetmeliğin uygulanmasında, aşağıda belirtilen ürünler Taraf ülkelerden biri menşeli kabul edilirler:
a) 7 nci maddede belirtildiği şekilde, tamamen ilgili Taraf ülkede elde edilen ürünler,
b) 8 inci maddede belirtildiği şekilde, ilgili Taraf ülkede yeterli işçilik veya işleme tabi tutulmuş olmaları kaydıyla, tamamen elde edilmemiş girdiler ihtiva ederek anılan Taraf ülkede elde edilmiş ürünler,
c) Taraf ülkelerden birinde, münhasıran bu Yönetmelik uyarınca menşeli olarak nitelendirilen girdilerden elde edilen ürünler.
Menşe kümülasyonu
MADDE 6 – (1) 5 inci madde hükümlerine halel gelmeksizin, diğer Taraf ülke menşeli girdiler içerecek şekilde Taraf ülkelerden birinde elde edilen ürünler, gerçekleştirilen işlem veya işçilik 9 uncu maddede belirtilenlerin ötesine geçmiş ise o Taraf ülke menşeli kabul edilirler. Bu girdilerin yeterli işçilik veya işlemden geçmiş olmaları gerekmez.
Tamamen elde edilmiş ürünler
MADDE 7 – (1) 5 inci maddenin birinci fıkrasının (a) bendi hükümleri açısından, aşağıda belirtilen ürünlerin tamamen Taraf ülkelerden birinde elde edilmiş oldukları kabul edilir:
a) Taraf ülke topraklarından veya deniz yataklarından çıkarılan mineral ürünler,
b) Taraf ülkede yetiştirilen ve hasat edilen bitkisel ürünler,
c) Taraf ülkede doğmuş ve yetiştirilmiş canlı hayvanlar,
ç) Taraf ülkede doğmuş ve yetiştirilmiş canlı hayvanlardan elde edilen ürünler,
d) 1) Taraf ülkenin kara sınırları dahilinde avcılık ve tuzaklamayla veya iç sularında ya da karasularında gerçekleştirilen balıkçılıkla elde edilen ürünler,
2) Balıkların, kabukluların ve yumuşakçaların Taraf ülkede doğduğu ve yetiştirildiği su kültürü ürünleri,
e) Taraf ülke karasuları dışında kendi gemileri tarafından denizden elde edilen balıkçılık ürünleri ve diğer ürünler,
f) Münhasıran (e) bendinde atıfta bulunulan ürünlerden, kendi fabrika gemilerinin bordasında üretilen ürünler,
g) Kendi karasuları dışındaki deniz toprağı veya deniz toprağı altı ile ilgili münhasır işletme haklarına sahip olmaları kaydıyla deniz toprağı veya deniz toprağı altından çıkarılan ürünler,
ğ) Yalnızca hammaddelerin geri kazanımına veya atık olarak kullanımına elverişli olan o ülkede toplanmış kullanılmış mallar,
h) Taraf ülkede yapılan imalat işlemleri sonucu ortaya çıkan atık ve hurdalar,
ı) Taraf ülkelerden birinde münhasıran bu fıkrada atıfta bulunulan ürünlerden imal edilmiş ürünler.
(2) Birinci fıkranın (e) ve (f) bentlerinde geçen kendi gemileri ve kendi fabrika gemileri tabirleri sadece;
a) Bir Taraf ülkede kayıtlı olan,
b) Bir Taraf ülke bayrağı altında seyreden,
c) 1) En az yüzde 50’si Taraf ülkelerden birinin vatandaşlarına ait olan veya
2) Yönetim ve iş merkezleri Taraf ülkelerden birinde olan ve en az yüzde 50’sine Taraf ülkelerden birinin, bunların kamu kurumlarının veya vatandaşlarının sahip olduğu şirketlere ait olan,
gemiler ve fabrika gemileri için kullanılır.
Yeterli işçilik veya işlem görmüş ürünler
MADDE 8 – (1) 5 inci maddenin birinci fıkrasının (b) bendi hükümleri açısından, tamamen elde edilmemiş ürünler, ek-2’de veya ek-2a’da yer alan listede belirtilen şartlar yerine getirildiği takdirde yeterli derecede işçilik veya işlem görmüş olarak kabul edilir. Ek-2’de veya ek-2a’da yer alan listede belirtilen şartlar, Anlaşma kapsamındaki tüm ürünler için, bu ürünlerin imalatında kullanılan menşeli olmayan girdiler üzerinde yapılması gerekli işçilik ve işlemleri gösterir ve sadece bu girdilerle ilişkili olarak geçerlidir. Bu nedenle;
a) Menşeli olmayan girdilere uygulanan yeterli işçilik ve işlem sonucunda menşeli bir ürün elde edilirse ve bu ürün müteakiben bir başka ürünün imalatında kullanılırsa bu ürünlerin içerdiği menşeli olmayan girdiler dikkate alınmaz.
b) Menşeli ve menşeli olmayan girdiler işleme tabi tutularak menşeli olmayan bir ürün elde edilirse ve bu ürün müteakiben başka bir ürünün imalatında kullanılırsa bu ürünlerin içerdiği sadece menşeli olmayan girdiler dikkate alınır. Menşeli olmayan girdinin kıymeti, ürünün fabrika çıkış fiyatından, nihai olarak elde edilen menşeli olmayan girdinin üretiminde kullanılan menşeli girdinin (kendi ürettiği menşeli girdi dahil) kıymetinin çıkarılması ile elde edilebilir. Kendi ürettiği menşeli girdinin kıymeti, girdinin üretiminde katlanılan tüm maliyetleri ve normal ticaret seyrinde eklenen kâr miktarına denk olan bir kâr miktarını içerir.
(2) Birinci fıkrada belirtilen duruma rağmen, listede belirtilen şartlar uyarınca bir ürünün imalatında kullanılmaması gereken menşeli olmayan girdiler ancak;
a) Toplam kıymetlerinin, ürünün fabrika çıkış fiyatının % 10’unu geçmemesi,
b) Menşeli olmayan girdilerin azami değeri olarak listede verilmiş olan yüzdelerin, bu bendin uygulanması suretiyle aşılmaması,
şartı ile kullanılabilir.
(3) İkinci fıkra hükümleri, Armonize Sistemin 50 ila 63 üncü fasıllarındaki ürünlere uygulanmaz.
(4) Bu madde hükümleri, üretim sırasında gerçekleştirilen işlem veya işçiliğin 9 uncu madde hükümlerine göre yetersiz sayılmadığı hallerde uygulanır.
Yetersiz işçilik veya işlem
MADDE 9 – (1) 8 inci maddede belirtilen koşulların sağlanıp sağlanmadığına bakılmaksızın, ikinci fıkra hükümleri saklı kalmak kaydıyla, aşağıdaki işlemler menşeli ürün statüsü verilmesi için yetersiz işçilik veya işlem olarak kabul edilir:
a) Havalandırma, yayma, kurutma, soğutma, tuz veya kükürtdioksit veya başka sulu çözeltilere yerleştirme, hasarlı kısımları ayırma gibi, nakliyat ve depolama süresince eşyanın iyi şartlarda muhafazasını sağlamaya yönelik koruyucu işlemler,
b) Ambalajlamayı değiştirme, ambalaj ayırma ve birleştirme,
c) Yıkama, temizleme, toz, oksit, yağ, boya veya diğer tabakalardan arındırma,
ç) Dokuma kumaşları ütüleme veya presleme,
d) Basit boyama ve cilalama işlemleri,
e) Tahıl ve pirinci kabuklarından ayırma, kısmi veya tam beyazlatma, parlatma ve perdahlama,
f) Şeker renklendirme veya şeker tatlandırma veya şeker topaklarını biçimlendirme işlemleri, kristal şekerin kısmen veya tamamen öğütülmesi,
g) Meyvelerin, kuruyemişlerin ve sebzelerin kabuklarını soyma, çekirdeklerini çıkarma, zarlarını ayıklama,
ğ) Keskinleştirme, basit bileme veya basit kesme,
h) Maddelerden setler oluşturma dahil, eleme, kalburdan geçirme, sıraya koyma, tasnifleme, kalibrasyon veya eşleştirme,
ı) Basit şişeleme, tenekeye veya beherlere koyma, torbalama, sandıklama, kutulama, karton veya tahta üzerine yerleştirme ve tüm diğer basit paketleme işlemleri,
i) Ürün veya paketler üzerine marka, etiket, logo ve diğer benzeri ayırt edici işaretleri yapıştırma veya basma işlemleri,
j) Farklı türde olmalarına bakılmaksızın ürünlerin basit karıştırılma işlemleri, şekerin herhangi bir
girdiyle karıştırılması,
k) Tamamlanmış bir ürün oluşturmak üzere parçaların basit montajı veya ürünlerin parçalarına ayrılması,
l) Test işlemleri veya kalibrasyonlar,
m) (a) ila (l) bentlerinde belirtilen işlemlerden iki veya daha fazlasının bir arada yapılması,
n) Hayvan kesimi.
(2) Bu madde hükümleri açısından, “basit” sözcüğü, faaliyetin yerine getirilmesi için özel vasıflara ya da özellikle bunun için üretilmiş veya kurulmuş makine, cihaz veya ekipmana gereksinim duyulmayan faaliyetleri tanımlar. Bununla birlikte, basit karışım kimyasal tepkimeyi içermemektedir. “Kimyasal tepkime”, moleküller arası bağların kırılması ve yeni bir moleküller arası bağın oluşması ya da moleküldeki atomların konumsal düzeninin değişmesi ile yeni bir molekül yapısının doğduğu biyokimyasal işlemi içeren bir işlem anlamına gelir.
(3) Belirli bir ürüne uygulanan işçilik veya işlemin birinci fıkra hükümleri çerçevesinde yetersiz kabul edilip edilmeyeceğine karar verilirken, Taraf ülkelerden birinde gerçekleştirilen işlemlerin tümü bir arada mütalaa edilir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Nitelendirme Birimi, Aksesuarlar, Yedek Parçalar, Aksam,
Setler, Etkisiz Unsurlar ve Muhasebesel Ayrım
Nitelendirme birimi
MADDE 10 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerinin uygulanmasında nitelendirme birimi, AS nomanklatürünü kullanmak suretiyle sınıflandırma yapılırken temel birim olarak kabul edilen üründür. Buna göre;
a) Muhtelif maddelerin montajı veya gruplandırılmasından oluşan bir ürün, AS’de tek bir pozisyonda sınıflandırıldığında, bu ürün bir bütün olarak nitelendirme birimidir.
b) Bir sevkiyat, AS’de aynı pozisyon içinde sınıflandırılan, belli sayıda aynı üründen oluşuyorsa her bir ürün bu Yönetmelik hükümlerinin uygulanışı sırasında münferiden değerlendirilir.
(2) AS’nin (5) sayılı Genel Kuralı çerçevesinde ambalaj, sınıflandırma açısından ürüne dahil ediliyorsa, menşeinin tespiti açısından da dahil edilir. Eğer ürün menşeliyse, ambalaj da menşeli olarak kabul edilir.
Aksesuarlar, yedek parçalar ve aksam
MADDE 11 – (1) Bir ürünle birlikte teslim edilen, normal olarak, bir cihazın bölümü durumundaki ve fiyata dahil edilmiş bulunan ve bu nedenle ayrıca fatura edilmemiş olan aksesuarlar, yedek parçalar ve aksam; söz konusu ürün içinde mütalaa edilir.
Eşya setleri
MADDE 12 – (1) AS’nin (3) sayılı Genel Kuralında tanımlanan setler, kendisini meydana getiren tüm ürünler menşeli ürün ise ve hem set hem de ürünler bu Yönetmelikteki diğer tüm uygulanabilir gereklilikleri karşılıyor ise o ülke menşeli olarak addedilir. Ancak bir set menşeli ve menşeli olmayan ürünlerden müteşekkil ise menşeli olmayan ürünlerin kıymetinin setin fabrika çıkış fiyatının %15’ini geçmemesi koşuluyla, set bir bütün olarak menşeli kabul edilir.
Etkisiz unsurlar
MADDE 13 – (1) Bir ürünün menşeli olup olmadığını belirlemek için, imalatında kullanılabilecek;
a) Enerji ve yakıt,
b) Tesis ve teçhizat,
c) Makine ve aletler,
gibi, ürünün nihai bileşimine girmeyen ve girmesi amaçlanmayan eşyanın menşeini belirlemek gerekmez.
Girdilerin muhasebesel ayrımı
MADDE 14 – (1) Bir ürünün imalatında kullanılan, aynı ve birbirleri yerine geçebilen menşeli ve menşeli olmayan girdiler, depolama sırasında menşelerine göre fiziksel olarak ayrıştırılır.
(2) Bir ürünün imalatında kullanılan, aynı ve birbirleri yerine geçebilen menşeli ve menşeli olmayan girdilerin stoklarının ayrı tutulması önemli maliyetler ve somut güçlükler doğurduğunda, üretici stokların yönetiminde “muhasebesel ayrım” adı verilen yöntemi kullanabilir.
(3) Birinci ve ikinci fıkra hükümleri açısından aynı ve birbirleri yerine geçebilen girdiler, aynı tür ve ticari kalitede, aynı teknik ve fiziksel özelliklere sahip ve nihai ürüne dahil edildiğinde menşe açısından biri diğerinden ayırt edilemeyen girdiler anlamına gelir.
(4) Muhasebesel ayrım yöntemi, ürünlerin imal edildiği Taraf ülkede uygulanan genel kabul görmüş muhasebe ilkelerine göre uygulanır ve kaydı tutulur.
(5) Muhasebesel ayrım yöntemi, her bir Taraf ülkenin kendi iç hukuku ve düzenlemeleri uyarınca belirlenecek olan belirli bir referans dönemi için, girdilerin fiziksel olarak ayrıştırılması durumundan daha fazla ürünün menşe statüsü kazanmamasını sağlayabilmelidir.
(6) Taraf ülkelerden biri, bu maddede belirlenen stok yönetimi yönteminin uygulanmasını, gümrük idaresince verilecek bir ön izne tabi tutabilir. Bu durumda, gümrük idaresi bu izni, gerekli görebileceği her türlü koşula bağlı olarak verebilir; iznin kullanımını izler ve her ne suretle olursa olsun, yararlananın, izni uygunsuz kullandığı veya bu Yönetmelikte belirlenen diğer herhangi bir koşulu yerine getirmediği her durumda geri alabilir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Ülkesel Gereklilikler
Ülkesellik ilkesi
MADDE 15 – (1) 5 ila 15 inci maddelerde yer alan menşe statüsü kazanılmasına ilişkin koşullar, 6 ncı madde ve bu maddenin üçüncü fıkrası hükümleri saklı kalmak üzere, Taraf ülkelerden birinde kesintisiz olarak yerine getirilir.
(2) Taraf ülkelerden birinden taraf olmayan bir ülkeye ihraç edilmiş olan menşeli eşyanın geri gelmesi halinde;
a) Geri gelen eşyanın, ihraç edilmiş eşya ile aynı olduğu,
b) Taraf olmayan ülkede bulunma veya ihraç edilme süresi içerisinde, iyi koşullarda muhafaza edilmeleri için gerekli olanların ötesinde herhangi bir işleme tabi tutulmadığı,
gümrük idaresini tatmin edecek şekilde ispat edilmediği takdirde, 6 ncı madde hükümleri saklı kalmak üzere, menşeli olmadığı kabul edilir.
(3) Birinci ve ikinci fıkra hükümlerine halel gelmeksizin, Taraf ülkeler belirli eşyayı, bu eşya Kore Cumhuriyeti dışında işçilik veya işleme tabi tutulmuş olsa dahi, bu işlem veya işçilik Kore Cumhuriyeti’nden ihraç edilen ve sonrasında tekrar ithal edilen girdiler üzerinde yapıldığında ve işlem veya işçiliğin Taraf ülkelerce belirlenecek Kore Yarımadası’ndaki hariçte işleme bölgelerinde yapılmış olması koşuluyla, menşeli olarak kabul ederler. Kore Yarımadası’ndaki hariçte işleme bölgeleri, ilgili Komite tarafından belirlenmelerinin ardından Bakanlıkça ayrıca duyurulur.
Doğrudan nakliyat
MADDE 16 – (1) Anlaşma hükümlerinde sağlanan tercihli muamele sadece bu Yönetmeliğin gerekliliklerini yerine getirmiş, Taraf ülkeler arasında doğrudan nakledilen ürünler için uygulanır. Bununla beraber, tek bir sevkiyat kapsamı ürünler, aktarılması veya geçici depolanması yoluyla, ancak transit geçtiği veya depolandığı ülkede serbest dolaşıma girmemiş olmaları ve boşaltma, tekrar yükleme veya iyi koşullarda muhafaza etmeye yönelik işlemler dışında bir işlemden geçmemiş olmaları koşullarıyla, gerektiğinde başka ülkeler üzerinden nakledilebilir.
(2) Birinci fıkrada yer alan hükümlerin yerine getirildiğinin, ithalatçı ülkenin gümrük yetkililerine ispatı, aşağıdaki belgelerden birinin, o ülkede geçerli usullere uygun olarak ibrazı yoluyla yapılır:
a) Menşeli ürünlerin, taraf olmayan ülkelerde aktarılmaları veya depolanmaları ile bağlantılı koşulları ispatlayan bir belge,
b) İhracatçı ülkede düzenlenmiş transit ülkesi geçişini kapsayan tek bir sevk evrakı,
c) Transit ülkesinin gümrük yetkililerince düzenlenen, ürünlerin tam bir tanımını veren, boşaltma ve tekrar yükleme tarihlerini ve uygulanabildiği durumlarda kullanılan gemi veya diğer nakil araçlarının adlarını belirten ve transit ülkesi içinde hangi koşullarda kalmış olduğunu belgeleyen bir belge.
Sergiler
MADDE 17– (1) Taraf ülkelerin birinden bir başka ülkeye sergilenmek üzere gönderilen ve sergi sonrasında diğer Taraf ülkeye ithal edilmek üzere satılan menşeli ürünler, gümrük idarelerinin;
a) İhracatçının bu ürünleri Taraf ülkelerin birinden serginin düzenlendiği ülkeye naklettiği ve burada sergilediği,
b) Ürünlerin aynı ihracatçı tarafından diğer Taraf ülkedeki bir kimseye satıldığı veya tasarrufuna verildiği,
c) Ürünlerin sergi süresi içinde veya sergiden hemen sonra, sergilenmek üzere gönderildiği durumunu koruyarak sevk edildiği,
ç) Ürünlerin sergilenmek üzere gönderildikleri andan itibaren, bu sergide teşhir edilmek dışında başka bir amaçla kullanılmadığı,
hususlarında tatmin edilmesi kaydıyla, ithallerinde Anlaşma hükümlerinden yararlanır.
(2) 18 ila 25 inci maddeleri hükümlerine uygun olarak hazırlanan menşe ispat belgesi, ithalatçı ülke gümrük idarelerine o ülkede geçerli usullere uygun olarak ibraz edilir. Bu belge üzerinde serginin adı ve adresi belirtilir. Gerektiği takdirde ürünlerin durumu ve sergilenmelerine ilişkin koşullar hakkında ek kanıtlayıcı belgeler istenebilir.
(3) Birinci fıkra, yabancı ürün satmak üzere kurulmuş işyeri veya mağazalarda özel amaçla düzenlenmemiş olan, açık olduğu süre içinde ürünlerin gümrük denetimi altında kaldığı her türlü ticaret, sanayi, tarım ve el sanatları sergi, fuar veya benzeri umumi gösteri veya teşhirlerine uygulanır.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Eşyanın Menşeinin İspatı
Menşe beyanı
MADDE 18 – (1) Bir Taraf ülke menşeli ürünler diğer Taraf ülkeye ithalatlarında, bundan sonra “menşe beyanı” olarak atıfta bulunulan, söz konusu ürünleri teşhis edilmelerini mümkün kılmaya yeterli ayrıntıda tanımlayan bir fatura, teslimat notu veya başka herhangi bir ticari belge üzerinde ihracatçı tarafından bulunulan bir beyan şeklindeki menşe ispat belgesi temelinde, bu Anlaşma’nın tercihli tarife uygulamasından faydalanırlar. Menşe beyanının metni ek-3’te yer almaktadır.
(2) Birinci fıkra hükümlerine rağmen, bu Yönetmelik çerçevesinde menşeli ürünler, 26 ncı maddede belirtilen durumlarda, birinci fıkrada belirtilen menşe beyanının ibraz edilmesine gerek bulunmaksızın Anlaşmadan yararlanır.
Menşe beyanının hazırlanma koşulları
MADDE 19 – (1) İkinci fıkra hükümlerine halel gelmeksizin, söz konusu ürünlerin herhangi bir Taraf ülke menşeli olduğunun kabulü ve bu Yönetmeliğin diğer koşullarının sağlanması halinde, bir menşe beyanı hazırlanabilir.
(2) Menşe beyanında bulunan ihracatçı, ihracatçı Taraf ülkenin gümrük idaresinin talebi üzerine, menşe beyanının bir kopyasını ve iç mevzuat uyarınca, tedarikçilerin veya üreticilerin beyanları dahil, ilgili ürünlerin menşe statüsü ile bu Yönetmeliğin diğer koşullarının yerine getirilmiş olduğunu tevsik eden tüm ilgili vesaiki her an ibraz etmeye hazırlıklı olur. Bu amaçla, anılan gümrük idaresi, ihracatçıların veya üreticilerin hesap kayıtlarını denetleme ya da gerekli gördükleri diğer kontrolleri yapma yetkisine sahiptirler.
(3) Menşe beyanı, ihracatçı tarafından İngilizce olarak, ek-3’te verilen metnin fatura, teslimat notu veya başka bir ticari belge üzerine daktilo edilmesi, ıstampa ile damgalanması veya basılmasıyla ve ihracatçı Taraf ülkenin iç hukuku uyarınca hazırlanır. Eğer beyanda el yazısı kullanılırsa, büyük harflerle ve mürekkeple yazılır. Türkiye’den yapılan ihracat işlemlerinde, sonradan kontrole tabi tutulması halinde süreci kolaylaştırmak amacıyla, menşe beyanı metninin sonuna ihracatın gerçekleştirildiği gümrük idaresinin
adı “Customs Office of Export – …” şeklinde ilave edilir.
(4) Menşe beyanları ihracatçının kendi el yazısı ile atacağı orijinal imzasını taşır.
(5) Bir menşe beyanı, ihracatçı tarafından ait olduğu ürünlerin ihracatı sırasında veya ait olduğu ürünlerin ithalatından itibaren iki yıl veya ithalatçı Taraf ülkenin mevzuatında belirtilen süre içerisinde ithalatçı Taraf ülkeye ibrazı koşuluyla, ihracattan sonra hazırlanabilir.
Tercihli tarife uygulamasının talep edilmesi ve menşe beyanının ibrazı
MADDE 20 – (1) Menşe beyanları ithalatçı Taraf ülkenin gümrük idaresine, tercihli tarife uygulanmasının talep edilmesine yönelik olarak o ülkede geçerli usullere uygun şekilde ibraz edilir. İthalatçı gümrük idaresi gerek gördüğü hallerde ithalat beyannamesine, ithalatçının ürünlerin bu Yönetmelikte yer verilen koşulları karşıladığına dair yazılı beyanının eklenmesini talep edebilir.
(2) İthalatçı, ithalat esnasında bir menşe beyanına sahip olmaması durumunda, menşe beyanını ya da tercihli menşei ispatlayıcı başka belgeleri ve gerek görülen hallerde, ürünün ithalatına ilişkin diğer benzeri belgeleri, ithalatçı Taraf ülkenin yasal mevzuatına uygun olarak, daha sonra da ibraz edebilir.
(3) Bir menşe beyanı, ihracatçı Taraf ülkede düzenlenmesinden itibaren oniki ay geçerlidir ve bu süre zarfında ithalatçı Taraf ülkenin gümrük idaresinden tercihli tarife uygulanması talep edilebilir.
(4) Üçüncü fıkrada belirtilen son ibraz tarihinden sonra ithalatçı Taraf ülkenin gümrük idaresine ibraz edilen menşe beyanları, bu belgelerin belirlenmiş son tarihe kadar ibraz edilememesinin istisnai durumlardan kaynaklandığı hallerde, ithalatçı Taraf ülkenin yasal mevzuatı uyarınca tercihli tarife uygulanması amacıyla kabul edilebilir.
(5) İthalatçı Taraf ülkenin gümrük idaresi, dördüncü fıkrada belirtilenler haricindeki geç ibraz hallerinde menşe beyanlarını, ürünlerin belirtilen son tarihten önce sunulmuş olmaları kaydıyla, o ülkenin usullerine uygun olarak kabul edebilir.
Tercihli tarife uygulamasının reddedilmesi
MADDE 21 – (1) Menşe beyanı;
a) 16 ncı maddede belirtilen doğrudan nakliyat gerekliliklerinin yerine getirilmemesinden,
b) Baştan gümrük idaresini yanıltmak suretiyle ithal edilmiş olan ürünler için sonradan sunulmasından,
c) Taraf olmayan bir ülkenin ihracatçısınca hazırlanmış olmasından veya
ç) İthalatçı Taraf ülkenin mevzuatında belirtilen süre içerisinde ithalatçı gümrük idaresine sunulamamasından
ötürü geçersiz olarak addedilebilir. Tercihli tarife uygulaması ancak bu hallerde menşe beyanının sonradan kontrole tabi tutulmasına gerek kalmaksızın reddedilebilir.
Parçalar halinde ithalat
MADDE 22 – (1) İthalatçının talebi üzerine ve Bakanlıkça belirlenen şartlara binaen, AS’nin 2(a) Genel Kuralı anlamındaki birleştirilmemiş veya monte edilmemiş halde olan ve AS’nin XVI ncı ve XVII nci Bölümlerinde ya da 7308 ve 9406 no’lu pozisyonlarında yer alan ürünlerin, parçalar halinde ithal edilmesi halinde, bu tür ürünler için tek bir menşe beyanı, ilk parçanın ithalatı esnasında gümrük idaresine verilir.
Destekleyici belgeler
MADDE 23 – (1) Aşağıda sayılan belgeler, bir menşe beyanı kapsamındaki ürünlerin Taraf ülkelerden biri menşeli olduğu ve bu Yönetmeliğin diğer koşullarını yerine getirdiği hususlarını desteklemek amacıyla, 19 uncu maddenin ikinci fıkrasında belirtilen belgeler arasındadır:
a) İhracatçı, tedarikçi veya imalatçı tarafından, söz konusu eşyanın elde edilmesi için gerçekleştirilen işlemleri belgeleyici nitelikte; örneğin hesaplarında veya iç muhasebesinde yer alan doğrudan deliller,
b) Taraf ülkelerden birinde düzenlenmiş veya hazırlanmış, imalatta kullanılan girdilerin menşe statüsünü tevsik eden, iç mevzuat uyarınca kullanılan belgeler,
c) Taraf ülkelerden birinde düzenlenmiş veya hazırlanmış, girdiler üzerinde bu ülkelerde yapılan işçilik veya işlemi tevsik eden, iç mevzuat uyarınca kullanılan belgeler,
ç) Kullanılan girdilerin menşe statüsünü tevsik etmek üzere, Taraf ülkelerden birinde bu Yönetmelik hükümleri uyarınca düzenlenmiş veya hazırlanmış menşe beyanları,
d) 15 inci maddenin uygulanmasıyla söz konusu maddenin gerekliliklerinin sağlandığını kanıtlayan, Taraf ülkelerin toprakları dışında gerçekleştirilen işçilik veya işleme ilişkin uygun deliller.
Menşe beyanları ve tevsik edici belgelerin muhafazası
MADDE 24 – (1) Menşe beyanında bulunan ihracatçı, bu beyanın bir nüshasını ve 15 inci maddenin ikinci fıkrasında belirtilen belgeleri, yürürlükteki kanunlarda öngörülen süreler saklı kalmak üzere, en az beş yıl muhafaza eder.
(2) İthalatçı, ithalatçı Taraf ülkenin yasaları ve mevzuatı uyarınca ithalatla ilgili tüm kayıtları tutar.
(3) Bir ithalatçı ya da ihracatçı, birinci ve ikinci fıkrada belirtilen kayıtları yazılı olarak muhafaza edebileceği gibi, hızlı erişime imkan veren dijital, elektronik, optik veya manyetik herhangi bir ortamda da muhafaza edebilir.
Farklılıklar ve şekli hatalar
MADDE 25 – (1) Menşe beyanlarındaki ifadeler ile ürünlerin ithalat işlemlerini yerine getirmek amacıyla gümrük idarelerine ibraz edilen belgelerdeki ifadeler arasında küçük farklılıkların bulunması, bu belgenin gümrük idaresine sunulan ürünlere tekabül ettiğinin kesin olarak ortaya konması kaydıyla, söz konusu menşe beyanlarının geçerliliğini kendiliğinden ortadan kaldırmaz.
(2) Menşe beyanları üzerindeki ifadelerin doğruluğu üzerinde şüphe yaratması söz konusu olmayan, daktilo hatası gibi bariz maddi hatalar, bu belgelerin reddedilmesini gerektirmez.
ALTINCI BÖLÜM
Menşe İspatından Muafiyet
Ticari mahiyette olmayan eşya
MADDE 26 – (1) Küçük paketler halinde gerçek kişilerden gerçek kişilere gönderilen veya yolcuların zati ya da hediyelik eşyasının bir bölümünü oluşturan eşya; ticarete konu olmamaları, bu Yönetmelik gereklerini yerine getirdiklerinin beyan edilmesi ve bu beyanın doğruluğu hakkında şüphe bulunmaması halinde menşe beyanı istenmeksizin menşeli ürünler olarak kabul edilir. Posta yoluyla gelen eşyada beyan, bir posta gümrük beyannamesi veya bu belgeye eklenen bir kağıt üzerinde yapılabilir.
(2) Alıcıların, yolcuların veya ailelerinin şahsi kullanımına mahsus ürünler içeren arızi ithalat, eşyanın tabiatı ve miktarı itibariyle ticari bir amaç gözetilmediği bariz ise ticari ithalat olarak kabul edilmez.
(3) Ayrıca, birinci ve ikinci fıkradaki ürünlerin toplam kıymetinin, Türkiye’ye ithalatta küçük paketler halindeki eşyada 500 Euro’yu, yolcu zati ve hediyelik eşyasında 1200 Euro’yu; Kore Cumhuriyeti’ne ithalatta ise hem küçük paketler halindeki eşya hem de yolcu zati ve hediyelik eşyasında 1000 ABD Doları’nı geçmemesi gerekir.
(4) Ürünlerin Euro’dan veya ABD Doları’ndan başka bir para birimi üzerinden faturalandırıldığı durumlarda, Euro veya ABD Doları olarak ifade edilen tutara eşit olup ulusal para cinsinden ifade edilen tutarlar, ithalatçı Taraf ülkede uygulanan geçerli kur oranı uyarınca belirlenir.
YEDİNCİ BÖLÜM
Yetkili Makamlar Arasında Karşılıklı İşbirliği
Karşılıklı yardım
MADDE 27 – (1) Taraf ülkeler, gümrük idareleri vasıtasıyla birbirlerine menşe beyanlarının geçerliliklerinin ve bu belgelerde yer alan bilgilerin doğruluğunun kontrolünde yardımcı olur.
(2) Taraf ülkelerin gümrük idareleri, menşe beyanlarının kontrolünden sorumlu yetkili makamlarının adreslerini birbirlerine iletir.
Sonradan kontrol talebi ve işlemleri
MADDE 28 – (1) İthalatçı ülke gümrük idaresi, menşe beyanlarının gerçekliği veya eşyanın gerçek menşeine ilişkin bilgilerin doğruluğu hakkında makul bir şüphesi olduğunda veya sondaj usulü ile yapacağı kontrol sonucunda anılan belgeyi veya bir kopyasını, gerektiğinde araştırmanın gerekçelerini de belirterek, sonradan kontrol talebi ile ihracatçı ülke gümrük idaresine geri gönderir.
(2) Menşe beyanında yer alan bilgilerin doğru olmadığı kanaatini uyandıran elde edilmiş tüm belge ve bilgi, kontrol talebini desteklemek üzere gönderilir.
(3) Menşe beyanlarının kontrol talebi, bu belgelerin Bakanlığa (Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğü) gönderilmesi suretiyle yapılır.
(4) Kontrol, ihracatçı ülke gümrük idaresi tarafından yapılır. Bu amaçla, ihracatçı ülke gümrük idaresi, her türlü delil talep etme ve ihracatçının hesap kayıtlarını denetleme veya gerekli gördüğü diğer kontrolleri yapabilme yetkisine sahiptir.
Sonradan kontrol sonuçları
İlgili olarak bakınız:
Gümrükler Genel Müdürlüğünün 24.03.2015 tarih ve 6816183 sayılı yazısı (Güney Kore Sonradan Kontrol Süreci Bilgilendirme hk.)
Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğünün 24.03.2015 tarih ve 6824876 sayılı yazısı (Güney Kore menşeli asetat kumaş ithalatlarında fark vergiler teminata alınarak sonradan kontrol yapılması hk.)
MADDE 29 – (1) Sonradan kontrol talebinde bulunan ithalatçı ülke yetkili makamı, kontrol sonucundan, tüm bulgular ve gerçekler de dahil olmak üzere, en kısa zamanda haberdar edilir.
(2) Kontrol sonuçlarında, belgelerin gerçek olup olmadığı, söz konusu ürünlerin Taraf ülkelerden biri menşeli olarak kabul edilip edilemeyeceği ve bu Yönetmeliğin diğer hükümlerine uygun olup olmadığı hususları açıkça belirtilir.
(3) İthalatçı ülke yetkili makamına ibraz edilen beyanının sonradan kontrol işlemine tabi tutulması halinde, söz konusu belge kapsamı eşyanın kanuni vergisi ile tercihli vergisi arasındaki fark kadar nakit veya teminat mektubu alınarak eşyanın gümrük işlemleri tamamlanır. Sonradan kontrol amacıyla gönderilen dolaşım belgelerinin, ihracatçı ülke yetkili makamınca doğruluğunun teyidi yapılarak geri gönderilmesinden sonra teminata bağlanan gümrük vergileri iade edilir.
(4) Makul şüphe durumlarında, on ay içinde cevap alınamaması veya cevapta söz konusu belgelerin doğruluğunun ya da ürünlerin gerçek menşeinin tespitine imkân verecek ölçüde yeterli bilginin bulunmaması halinde, talepte bulunan ithalatçı ülke yetkili makamları, istisnai durumlar hariç olmak üzere söz konusu eşyaya Anlaşma hükümlerinin uygulanmasını reddedebilir.
(5) İhracatçı Taraf ülkenin gümrük idaresince belirlenecek koşullar çerçevesinde, ithalatçı Taraf ülkenin gümrük yetkilileri, ihracatçı Taraf ülkenin gümrük idaresince gerçekleştirilen menşe kontrolünde gözlemci olarak hazır bulunabilir.
Anlaşmazlıkların çözümü
MADDE 30 – (1) Bu Yönetmelik esasları çerçevesinde yapılacak uygulamada meydana gelecek tereddüt ve anlaşmazlıklardan Taraf ülkelerin gümrük idarelerinin arasındaki danışmalar suretiyle çözümlenemeyenler, Anlaşma çerçevesinde kurulan Gümrük Komitesi’ne sunulur.
(3) İthalatçı ile ithalatçı ülkenin yetkili makamları arasında çıkabilecek her türlü anlaşmazlık, bu ülkenin mevzuatı çerçevesinde çözüme bağlanır.
SEKİZİNCİ BÖLÜM
Çeşitli ve Son Hükümler
Üçüncü ülkelerde düzenlenmiş faturalar
MADDE 31 – (1) İthalatçı Taraf ülke gümrük idaresi, satış faturasının üçüncü bir ülkede yerleşik bir şirket tarafından veya söz konusu şirketin hesabına çalışan bir ihracatçı tarafından düzenlendiği durumlarda da, eşyanın bu Yönetmeliğin gerekliliklerini yerine getirmesi koşuluyla, menşe beyanlarını kabul edebilir.
Cezalar
MADDE 32 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerine aykırı fiiller hakkında, 27/10/1999 tarihli ve 4458 sayılı Gümrük Kanunu, 21/3/2007 tarihli ve 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu ile yürürlükteki ilgili diğer mevzuat hükümleri uygulanır.
Serbest bölgeler
MADDE 33 – (1) Taraf ülke yetkili makamları, nakliyeleri esnasında kendi ülkesi içinde bulunan bir serbest bölgeyi kullanan ve bir menşe beyanı kapsamında ticarete konu olan ürünlerin başka ürünlerle değiştirilmemesinin veya hasara uğramasını önleyici normal işlemler dışındaki herhangi bir işleme tabi tutulmamasının temini konusundaki her türlü tedbiri alır.
(2) Birinci fıkra hükümlerine istisna olarak, Taraf ülkelerden biri menşeli herhangi bir ürün, bir menşe beyanı kapsamında bir serbest bölgeye ithal edildiği ve bir işçilik veya işlemden geçirildiği takdirde, tatbik edilmiş olan işçilik veya işlemin bu Yönetmelik hükümlerine uygun olması koşuluyla, yeni bir menşe beyanı düzenlenebilir.
Transit haldeki veya antrepodaki eşya
MADDE 34 – (1) Anlaşma kapsamında bu Yönetmelik hükümlerine uygun olan ve bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihte transit halinde olan ya da Taraf ülkelerde antrepolarda veya serbest bölgelerde geçici depolanan eşyaya, ithalatçı ülkenin yetkili makamına söz konusu tarihten itibaren on iki ay içinde, eşyanın 16 ncı madde hükümleri çerçevesinde doğrudan nakledilmiş olduğunu gösteren belgelerle beraber, sonradan düzenlenmiş bir menşe beyanının sunulması kaydıyla, bu Yönetmelik hükümleri tatbik edilebilir.
Diğer hususlar
MADDE 35 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerinin uygulanması bakımından bu Yönetmelikte yer almayan hususlar hakkında 4458 sayılı Gümrük Kanunu ile Gümrük Yönetmeliğinin ilgili hükümleri uygulanır.
Yürürlük
MADDE 36 – (1) Bu Yönetmelik 1/5/2013 tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 37 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Gümrük ve Ticaret Bakanı yürütür.
Ek-1
EK-2’DE YER ALAN LİSTE İÇİN GİRİŞ NOTLARI
Not 1:
Liste, tüm ürünlerin bu Yönetmeliğin 8 inci maddesi çerçevesinde yeterli düzeyde işçilik veya işlem görmüş olarak kabul edilmeleri için gerekli şartları düzenler.
Not 2:
2.1. Listenin ilk iki sütunu elde edilen ürünü tanımlamaktadır. 1 inci sütun AS”de kullanılan tarife alt pozisyon numarası, pozisyon numarası ya da fasıl numarasını, 2 nci sütun ise bu sistemde kullanılan tarife alt pozisyonu, pozisyonu ya da fasıl kapsamındaki eşyanın tanımını vermektedir. İlk iki sütuna yapılan her bir giriş için 3 veya 4 üncü sütunda bir kural belirtilmiştir. Bazı hallerde 1 inci sütundaki girişin önüne ‘y’ ibaresi konulması, 3 veya 4 üncü sütundaki kuralın sadece alt pozisyonun veya pozisyonun 2 nci sütunda tanımlanan o kısmına uygulanacağı anlamına gelmektedir.
2.2. 1 inci sütunda birçok alt pozisyon veya pozisyon numarasının bir arada gruplandırılmış olduğu veya bir fasıl numarasının verildiği ve dolayısıyla 2 nci sütundaki ürün tanımlarının genel ifadelerle verilmiş olduğu hallerde, 3 veya 4 üncü sütundaki bitişik kurallar, Armonize Sistem’de faslın alt pozisyon veya tarife pozisyonlarında veya 1 inci sütunda gruplandırılmış alt pozisyon veya pozisyonlardan herhangi birisinde sınıflandırılan ürünlerin hepsine uygulanır.
2.3. Listede bir tarife alt pozisyonu veya pozisyonunda yer alan farklı ürünlerin farklı kurallara tabi olması halinde, her bir bent, 3 veya 4 üncü sütundaki bitişik kurallara tabi alt pozisyon veya pozisyonun ilgili kısmının tanımını içerir.
2.4. İlk iki sütundaki herhangi bir kalem için, 3 ve 4 üncü sütunların her ikisinde de bir kural belirlenmiş ise ihracatçı, 3 veya 4 üncü sütunda yer alan kurallardan herhangi birisini uygulamayı, bir alternatif olarak tercih edebilir. 4 üncü sütunda hiçbir menşe kuralı verilmemiş ise, 3 üncü sütunda yer alan kuralın uygulanması gerekir.
Not 3:
3.1. Başka bir ürünün imalatında kullanılan menşe statüsü kazanmış ürünlere ilişkin bu Yönetmeliğin 8 inci maddesinde yer alan şartlar, menşe statüsünün bu ürünlerin kullanıldığı fabrikada veya Taraflardan birinde başka bir fabrikada kazanılıp kazanılmadığına bakılmaksızın uygulanır.
Örneğin:
8407 pozisyonundaki bir motor (Kural, kullanılacak menşeli olmayan girdilerin kıymetinin fabrika-çıkış fiyatının yüzde 50’sini aşamayacağını belirtir.) 7201, 7202, 7203, 7204, 7205 pozisyonlarındaki veya 7224 90 alt pozisyonundaki girdilerden yapılır.
Eğer bu girdi Türkiye’de menşeli olmayan külçelerden yapılmış ise, listede 7224 90 alt pozisyonu için verilen kural gereğince bu girdi menşe statüsüne sahiptir. Bu takdirde aynı fabrikada veya Türkiye’de başka bir fabrikada üretilip üretilmediğine bakılmaksızın, girdi, motorun kıymet hesaplamasında menşeli sayılır. Yani, kullanılan menşeli olmayan girdilerin kıymetleri toplamı alınırken, menşeli olmayan külçenin kıymeti hesaba katılmaz.
3.2. Listedeki kural, gerekli asgari işçilik veya işlem miktarını gösterir. Daha fazla işçilik ve işlem de menşe statüsü verir. Ama daha az işçilik ve işlem menşe statüsü veremez. Bu nedenle, bir kural belirli bir imalat aşamasında menşeli olmayan girdi kullanılabileceğini belirtirse bu tür girdinin daha önceki bir imalat aşamasında kullanılması mümkün, daha sonraki aşamasında ise mümkün değildir.
3.3. Not 3.2’deki kural saklı kalmak üzere, bir kural “herhangi bir pozisyondaki girdilerden imalat” ifadesini kullanıyorsa herhangi bir pozisyondaki girdiler (ürün ile aynı pozisyon ve tanıma sahip girdiler bile), kuralın içerebileceği bazı özel kısıtlamalar da dikkate alınmak koşuluyla kullanılabilir. Bununla birlikte, “… pozisyonundaki diğer girdiler de dahil olmak üzere, herhangi bir pozisyondaki girdilerden imalat” ifadesi, listenin 2. sütununda belirtilen ürün ile aynı tanıma sahip olanlar hariç herhangi bir pozisyondaki girdilerin kullanılabileceği anlamına gelir.
3.4. Listedeki bir kural bir ürünün birden fazla girdiden imal edilebileceğini ifade ettiğinde, bu, bir veya birden çok girdinin kullanılabileceği anlamına gelir. Tamamının kullanılmasını gerektirmez.
Örneğin:
5208 ila 5212 pozisyonlarındaki mensucat için kural, tabii liflerin kullanılabileceğini ve diğer girdiler arasında kimyasal maddelerin de kullanılabileceğini ifade eder. Bu her ikisinin de kullanılması gerektiği anlamına gelmez; biri, diğeri veya ikisi birden kullanılabilir.
3.5. Listedeki bir kural bir ürünün belli bir girdiden imal edilmesi gerektiğini ifade ederse açıktır ki bu şart kendi doğası gereği kuralı karşılamayan başka girdilerin kullanılmasını engellemez. (Dokumaya ilişkin ürünlere dair aşağıdaki Not 6.2’ye de bakınız).
Örneğin:
1904 pozisyonundaki müstahzar gıda için hububat ve bunların türevlerinin kullanılmasını hariç tutan kural, hububattan üretilmemiş mineral tuzların, kimyasal maddelerin veya diğer katkı maddelerinin kullanılmasını engellemez. Ancak bu kural, listede gösterilen belirli bir girdiden üretilememesine rağmen aynı özellikte olan ve önceki bir imalat safhasında bulunan bir girdiden üretilebilen ürünlere uygulanmaz.
Örneğin:
y Fasıl 62’deki, dokunmamış girdilerden mamul bir giyim eşyası söz konusu olduğunda, bu eşya grubu için sadece menşeli olmayan ipliğin kullanımına müsaade ediliyorsa, -dokunmamış kumaşların normal olarak iplikten üretilememesine rağmen- dokunmamış kumaştan başlanması mümkün değildir. Böyle durumlarda, başlangıç girdisinin normal olarak iplikten önceki bir safhada – yani lif safhasında- olması gerekir.
3.6. Listedeki kuralda, kullanılabilecek menşeli olmayan girdilerin maksimum kıymeti için iki yüzde oranı verilmiş ise bu yüzdeler birbirine eklenemez. Diğer bir deyişle, kullanılan menşeli olmayan girdilerin toplam kıymeti verilen yüzde oranlarının en yüksek olanını aşamaz. Ayrıca her bir yüzde oranı ilgili olduğu girdiye uygulanırken aşılamaz.
Not 4:
4.1. Listede “tabii lifler” kavramı suni ve sentetik liflerden başka liflere atıfta bulunmak üzere kullanılmıştır. Bu, eğirme işleminin başlamasından önceki (döküntüler dahil) aşamalarla sınırlıdır ve aksi belirtilmedikçe karde edilmiş, taranmış veya başka türlü işleme tabi tutulmuş ancak eğrilmemiş lifleri kapsar.
4.2. “Tabii lifler” kavramı 0511 pozisyonundaki at kılı, 5002 ve 5003 pozisyonlarındaki ipek, 5101 ila 5105 pozisyonlarındaki yün lifler ve ince veya kaba hayvan kılları, 5201 ila 5203 pozisyonlarındaki pamuk lifleri ve 5301 ila 5305 pozisyonlarındaki diğer bitkisel lifleri kapsar.
4.3. “Tekstil hamuru”, “kimyasal maddeler” ve “kağıt yapımına mahsus maddeler” kavramları listede 50 ila 63. fasıllarda sınıflandırılmayan ve sunî, sentetik ve kağıt lifleri veya iplikleri imalinde kullanılabilen maddeleri tanımlamak üzere kullanılmıştır.
4.4. “Sentetik ve suni devamsız lifler” kavramı listede 5501 ila 5507 pozisyonlarındaki sentetik veya sunî filament demetler, devamsız lifler veya döküntülere atfen kullanılmıştır.
Not 5:
5.1. Listede yer alan bir ürün için bu nota atıfta bulunulduğunda, 3 üncü sütunda belirtilen şartlar, bu ürünün imalatında kullanılan, tüm temel dokumaya elverişli girdilerin toplam ağırlığının hep birlikte yüzde 10 veya daha azını oluşturan temel dokumaya elverişli girdilere uygulanmaz (aşağıdaki Not 5.3 ve 5.4’e de bakınız).
5.2. Bununla birlikte, Not 5.1’de bahsedilen bu tolerans yalnızca iki veya daha fazla temel dokumaya elverişli girdiden yapılmış karışık ürünlere uygulanabilir.
Aşağıdakiler temel dokumaya elverişli girdilerdir:
– ipek,
– yün,
– kaba hayvan kılı,
– ince hayvan kılı,
– at kılı,
– pamuk,
– kağıt yapımına mahsus maddeler ve kağıt,
– keten,
– kenevir,
– jüt ve bitki iç kabuklarının dokumaya elverişli diğer lifleri,
– sisal ve agave türlerinin dokumaya elverişli lifleri,
– hindistan cevizi, abaka, rami ve dokumaya elverişli diğer bitkisel lifler,
– sentetik filamentler,
– sunî filamentler,
– iletkenliği olan filamentler,
– sentetik devamsız lifler,
– suni devamsız lifler,
– gipe edilmiş olsun olmasın bükülebilir polieter parçalı (segmentli) poliüretandan (segmente -edilmiş) mamul iplik,
– gipe edilmiş olsun olmasın bükülebilir poliester parçalı (segmentli) poliüretandan (segmente edilmiş) mamul iplik,
– Önemli bir kısmı alüminyum yapraklardan veya alüminyum tozuyla kaplanmış olsun olmasın plastik filmden oluşan şeritlerle birleştirilmiş 5605 pozisyonunda yer alan ürünler (metalize iplikler) (genişliği 5 mm’yi geçmeyen, iki plastik film arasına renkli veya renksiz bir yapıştırıcı vasıtasıyla sıkıştırılmış olanlar),
– 5605 pozisyonunda yer alan diğer ürünler.
Örneğin:
5203 pozisyonundaki pamuk lifleri ve 5506 pozisyonundaki sentetik devamsız liflerden imal edilmiş 5205 pozisyonundaki bir iplik karışık bir ipliktir. Bu yüzden, menşe kurallarını karşılamayan menşeli olmayan sentetik devamsız lifler (Bunların kimyasal maddeler veya tekstil hamurundan imal edilmesi gerekmektedir.), ipliğin ağırlığının en çok yüzde 10’una kadar kullanılabilir.
Örneğin:
5107 pozisyonundaki yün ipliği ve 5509 pozisyonundaki sentetik devamsız liflerden mamul iplikten imal edilmiş 5112 pozisyonundaki bir yünlü mensucat karışık bir mensucattır. Bu yüzden menşe kurallarını karşılamayan menşeli olmayan sentetik iplik (Bunların kimyasal maddelerden veya tekstil hamurundan imali gerekmektedir.) veya yün iplik (Bunların karde edilmemiş, taranmamış veya başka bir şekilde eğirmeye hazırlanmamış tabii liflerden imali gerekmektedir.) veya her ikisinin karışımı, mensucatın ağırlığının en çok yüzde 10’una kadar kullanılabilir.
Örneğin:
5205 pozisyonundaki pamuk ipliğinden ve 5210 pozisyonundaki pamuklu mensucattan imal edilmiş, 5802 pozisyonundaki bir tufte edilmiş mensucat, eğer pamuklu mensucat, iki farklı pozisyonda yer alan ipliklerden imal edilmiş bir karışık mensucat ise veya kullanılan pamuk iplikleri bir karışım ise bir karışık üründür.
Örneğin:
Eğer söz konusu tufte edilmiş mensucat, 5205 pozisyonundaki pamuk ipliğinden veya 5407 pozisyonundaki sentetik mensucattan imal edilmiş ise, bu takdirde açıktır ki, kullanılan iplikler iki ayrı temel dokumaya elverişli girdidir ve aynı şekilde tufte edilmiş mensucat bir karışık üründür.
5.3. “Gipe edilmiş olsun veya olmasın bükülebilir polieter parçaları (segment) içeren poliüretandan (segmente edilmiş) imal edilmiş iplik” ihtiva eden ürünlerde bu tolerans söz konusu iplik için yüzde 20’dir.
5.4. “Alüminyum yaprak veya alüminyum tozu ile kaplanmış olsun veya olmasın plastik film esaslı şerit ihtiva eden, 5 mm’yi geçmeyen genişlikte, bir yapıştırıcı ile iki plastik film arasına sıkıştırılmış” ürünlerde bu tolerans söz konusu şerit için yüzde 30’dur.
Not 6:
6.1. Listede bu giriş notuna atıfta bulunan bir dipnot ile işaretlenmiş tekstil ürünlerinde, söz konusu mamul ürünler için 3 no’lu sütunda belirlenen kuralları karşılamayan astar ve iç astarlar haricindeki tekstil girdileri, mamulünkinden başka bir pozisyonda yer almaları ve toplam kıymetlerinin mamulün fabrika çıkış fiyatının yüzde sekizini aşmamaları kaydıyla kullanılabilirler.
6.2. Not 6.3’ün hükümlerine halel getirmeksizin 50 ila 63. fasıllar arasında yer almayan girdiler, dokumaya elverişli madde ihtiva etsinler veya etmesinler, serbestçe kullanılabilirler.
Örneğin:
Listedeki bir kural, örneğin pantolon gibi belli bir tekstil eşyası için iplik kullanılması gerektiğini belirtiyorsa bu kural, örneğin düğme gibi metal eşyaların (düğmeler 50 ila 63. fasıllar arasında yer almadığından) kullanılmasını engellemez. Aynı nedenle, fermuarların, normal olarak dokumaya elverişli madde ihtiva etmelerine rağmen, kullanılmasına mani teşkil etmez.
6.3. Bir yüzde kuralı uygulandığında, kullanılan menşeli olmayan girdilerin kıymeti hesaplanırken 50 ila 63. fasıllarda yer almayan girdilerin kıymetlerinin de hesaba dahil edilmesi gerekir.
EK II
İMAL EDİLEN ÜRÜNÜN MENŞE STATÜSÜ KAZANABİLMESİ İÇİN MENŞELİ OLMAYAN GİRDİLERE UYGULANMASI GEREKEN İŞÇİLİK VE İŞLEM LİSTESİ
Listede belirtilen ürünlerin tamamı işbu Anlaşma’da yer almayabilir. Bu nedenle işbu Anlaşma’nın diğer bölümlerine bakılması gereklidir.
Bu ek için tıklayınız.
Ek-2a
AB ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğünün 13.05.2013 tarihli 4257 sayılı tasarruflu yazısı (Güney Kore STA kapsamında menşe derogasyonu ile kota takibinin BİLGE sistemince yapılacağı hk)
MENŞELİ OLMAYAN GİRDİLERE, İMAL EDİLEN ÜRÜNÜN MENŞE STATÜSÜ ELDE EDEBİLMESİ İÇİN UYGULANMASI GEREKEN İŞÇİLİK VEYA İŞLEM LİSTESİNE EK
Ortak Hükümler
1. Aşağıda tanımlanan ürünler için, ek-2’de belirlenen kurallar yerine yıllık bir kota ile sınırlı olarak aşağıdaki kurallar da uygulanabilir.
2. Bu Yönetmeliğe uygun olarak düzenlenecek menşe beyanı İngilizce olarak şu ifadeyi içerecektir : “Derogation – Annex II(a) of the Protocol on Rules of Origin and Origin Procedures”.
3. İlgili eşyanın istisna (derogasyon) şartlarını sağladığını belirten, ihracatçı tarafından imzalanan bir beyanın sunulması halinde, ürünler bu derogasyon kapsamında Taraflara ithal edilebilirler.
4. Boyanmış dokunmuş mensucat (5408 22 ve 5408 32) için menşe beyanı düzenlenir ise menşe beyanına, kullanılan boyanmamış mensucatın kıymetinin, ürünün fabrika çıkış fiyatının % 50’sini geçmediğini kanıtlayan belgeler eklenir.
5. Aşağıda yer alan tabloda belirtilen kotalar, ithalatçı Tarafça “İlk gelen ilk alır.” prensibine göre yönetilir. Bu derogasyonlar kapsamında ihraç edilen miktarlar, ithalatçı Tarafa ithal edilen miktarlar üzerinden hesaplanır.
AS Kodu
Ürünün Tanımı
Menşeli olmayan girdilere uygulanarak menşe statüsü veren işçilik veya işlemler
Yıllık Kota
(1)
(2)
(3)
(4)
5205
Pamuk ipliği (dikiş ipIiği hariç) (ağırIık itibariyIe % 85 veya daha fazIa pamuk içeren ve perakende olarak satıIacak haIe getirilmemiş oIanlar)
Karde edilmemiş, taranmamış veya başka şekilde eğirme için hazırlanmamış, sentetik ve suni devamsız liflerden imalat.
200 tonluk yıllık kota
5408
Suni filament ipliklerinden dokunmuş mensucat
Suni filament ipliklerden veya en az iki hazırlama veya finisaj işlemiyle (temizleme, ağartma, merserize etme, termofiksaj, şardonlama, kalenderleme, çekmezlik apresi, kalıcı finisaj, dekatize etme, emprenye etme, onarım ve tıraşlama gibi) beraber yapılan boyama (kullanılan boyanmamış mensucatın kıymetinin, ürünün fabrika çıkış fiyatının % 50’sini geçmeyen) imalat
200 tonluk yıllık kota
5510
Suni devamsız liflerden iplikler (dikiş ipliği hariç) (perakende olarak satılacak hale getirilmemiş)
Karde edilmemiş, taranmamış veya başka şekilde eğirme için hazırlanmamış, sentetik ve suni devamsız liflerden imalat.
200 tonluk yıllık kota
Ek-3
MENŞE BEYANI METNİ
Aşağıda metni verilen menşe beyanı, dipnotlara uyumlu bir şekilde yapılmalıdır. Ancak dipnotlar kopya edilmemelidir.
The exporter of the products covered by this document declares that, except where otherwise clearly indicated, these products are of … preferential origin.
……………………………………………………………………………………….
(Yer ve Tarih)
………………………………………………………………………………………..
(İhracatçının imzası ve beyanı imzalayan kişinin adı ve soyadı okunaklı şekilde yazılır.)
Ürünlerin menşei belirtilir.
Belge üzerinde bilgi mevcutsa bu bilgiler ihmal edilebilir